COĞRAFİ YAPISI

Eskişehir İli, İç Anadolu Bölgesinin Kuzeybatı bölgesinde yer alır. Kuzeyden Karadeniz, Kuzeybatıdan Marmara, Batı ve Güneybatıdan da Ege coğrafi bölgeleri ile komşudur.
Eskişehir, Güneyden Afyon, Güneydoğudan Konya, Doğudan ve Kuzeyden Ankara, Kuzeybatıdan Bolu, Batıdan Bilecik ve Kütahya illeri tarafından çevrelenmiştir. İlimizin yüzölçümü 13.652 km² dir.
İlin Kuzeyini, Batı - Doğu yönünde Bozdağ, Sündiken dağları kaplar; İlin Güneydoğu köşesinde, Sakarya dirseği içinde başlayan Sivrihisar dağları Güneydoğuda -Kuzeybatı yönünde İl’ii ortadan katederler. Türkmen dağının doğu etekleri İl’in Batı ve Güneybatı köşesinde yer alır ve yukarı Sakarya ovasına kadar dayanır.
İlimiz içindeki başlıca ovalar, Porsuk Ovası, Yukarı Sakarya Ovası, Sarısu Ovası ve Seyitgazi Ovasıdır. Porsuk Ovasının yüzölçümü ise 1.500 km² dir.
Türkiye’ nin en önemli akarsularından olan Sakarya, aynı zamanda ilinde başlıca akarsuyudur. Çok sayıda kola sahiptir. En önemli kolu Porsuk çayıdır. Bundan başka Sakarya’nın ilimizdeki kolları ise Sarısu, Seydisuyu, Bardakçı suyudur.
Porsuk çayınında il içinde ayrı kolları vardır. Bunlar Kargın deresi, Ilıcasu’yu, Mollaoğlu Deresi, Sarısu, Keskin Suyu ve Pürtek Çayıdır. Sakarya’ nın toplam uzunluğu 627 km, İl içindeki uzunluğu ise 400 km dir. Porsuk Çayının toplam uzunluğu 255 km, İl içindeki uzunluğu 225 km dir.
İlimiz içinde 6 adet baraj bulunmaktadır. Bunlar Porsuk Barajı, Gökçekaya Barajı, Musaözü Barajı, Kunduzlar Barajı, Çatören Barajı, ve Kaymaz Barajıdır. Porsuk Barajı sulama, taşkın koruma, içme ve kullanma suyu temin etme amaçlıdır.
Eskişehir iklim yönünden İç Anadolu’nun tüm karakterini bünyesinde toplamıştır. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı geçmektedir. Yıllık yağışın % 70‘i Ekim - Mart arası soğuk dönemde olmaktadır. Ortalama yıllık yağış miktarı 379-553 mm arasındadır. İl’ de gerçekleşen en yüksek ve düşük sıcaklık değerleri 39.1 C ve -26.3 C dir.


TARİHİ:

Bugünkü Eskişehir ili, Eski ve Orta çağlarda Yunanca Dorylaion, Latince Dorylaeum ismi ile tanınan bir kentti. Arap kaynaklarında ise şehrin adı Darauliya, Adruliya ve Drusilya olarak verilmiştir. Dorylaion, antik kaynaklarda önemli yolların kavşak noktasında kaplıcaları ile ünlü, ticaret ile zenginliğe kavuşmuş bir Frigya (Phrygia) şehri olarak geçer ve şehrin kurucusu olarak Eretrialı Doryleos gösterilir.
Özellikle Bizans çağında önem kazanan kentte imparator Justinianos'un yazlık sarayının varlığından söz edilir. 19. yüzyılda birçok gezgin ve bilim adamı, bölgeye yaptıklan gezilerin ve araştırmaların sonucunda Eskişehir'in 3 km. kuzeydoğusunda, Porsuk Çayı'nın kuzeyinde yer alan bugünkü adıyla Şarhöyük ören yerinin antik Dorylaion şehri olduğunu saptamışlardır. Burası 17 m. yüksekliğinde, 450 m. çapında Orta Anadolu'nun orta büyüklükteki höyüklerinden biridir. Burada 1989 yılında itibaren Kültür Bakanlığı ve Anadolu Üniversitesi adına Prof, Dr. A. Muhibbe Darga başkanlığında bir ekip tarafından arkeolojik kazılara başlanmıştır. Halen devam etmekte olan kazılarda, höyükte şimdilik Osmanlı Döneminden ilk Tunç Çağı'na kadar geri giden sürekli bir yerleşmenin olduğu saptanmıştır.
Dorylaion - Şarhöyük, Bizans'ın Selçuklulara karşı korunmasında büyük rol oynamış ancak 1176'da Selçuklu Sultanı II. Kılıçaslan'nın Bizans İmparatoru Manuel Komnenos'u mağlup etmesinden sonra kent, Selçukluların egemenliği altına girmiştir. Bundan sonra uzun bir zaman yıkık ve terkedilmiş olan Dorylaion-Şarhöyük'ün yakınında, harabenin güneyinde yeni bir yerleşme kurulmuştur. W. M. Ramsay'in bildirdiğine göre, büyük olasılıkla Dorylaion harabelerine Eskişehir adı verilmiş ve bu ad o zamandan günümüze uzanmıştır.

TARIM VE HAYVANCILIK:

Eskişehir yurdumuzun önemli tarım merkezlerinden biridir. Özellikle tahıl üretiminde önemli paylara sahip olan İlimiz, Şeker Pancarı gibi bitkilerin üretiminde de önemli yer teşkil etmektedir. Ekim yapılan arazilerin kuru arazi olması nedeniyle sahip olunan arazinin tümüne her yıl ekim yapılamamaktadır. Ayrıca ilimize düşen yıllık yağış miktarının azlığı bu olayı kaçınılmaz kılmaktadır.

Eskişehir’de sulamaya elverişli alan 202 609 ha.dır. Toplam sulanan arazi ise 132.178 ha.dır.

Eskişehir Arazi Durumu

CİNSİ ALAN(Hektar) ORANI(%)
Tarım Alanı 582.505 43
Çayır - Mer’a 325.851 24
Orman-Fidanlık 331.263 24
Diğer 125.581 9
TOPLAM 1.365.200 100


a. 2006 Yılında Üretim ve Verim

ÜRÜNÜN CİNSİ EKİLEN ALAN(Ha) ÜRETİM(Ton) VERİM (Ha /Kg)
Buğday

1.882.837


543.608


289
Arpa 1.456.291 362.578 249
Nohut 73.368 6.627 90
Şekerpancarı 121.991 657.681 5.391
Ayçiçeği 98.385 25.366 258
Sebze 93.398 302.713 3.241
Meyve 28.076 10.282 -

b. Su Ürünleri (2006)
2006 yılında 95 000 adet Aynalı Sazan Yavrusu, 8 adet Kaynağa atılmıştır. Su ürünleri yetiştiriciliği amacıyla ilimizde 1 adet kiralama işlemi gerçekleştirilmiştir. Su Ürünleri Avcılığı amacıyla Porsuk Baraj Gölünün yeni kira tespiti yapılmıştır.
2006 Yılı Su Ürünleri Üretimi aşağıda gösterlmişitir:

CİNSİ Avcılık Yolu ile
Elde Edilen(Kg/Yıl) Yetiştiricilik Yolu ile
Elde Edilen(Kg/Yıl)
Gümüş 350
Kefal 700
Kızılkanat 1 500
Sazan 9 200 3 000
Diğer 2 100
Alabalık - 26 948
TOPLAM 13 850 29 948

c. Hayvansal Üretim(2006)
İlimizde et ve süt üretimi önemli bir yer tutmaktadır. Kültür ırklarının çoğalması süt miktarını artırmıştır.

ÜRÜNÜN ADI ÜRETİM(Ton)
2004 2005 2006
ET (Kırmızı) 4.375 5.231 6.037
ET(Beyaz) 23.258 24.383 21.751
YAPAĞI 673 101 769
TİFTİK 30 32 28
KIL 75 106 104
SÜT 130.825 160.230 162.460
İPEK BÖCEĞİ KOZASI 10 10 8
BAL 150 137 160
YUMURTA (Bin Adet) 146.161 116.390 137.547

d. İlin Hayvan Varlığı (2006)

Hayvan Cinsi Irkı Sayısı (Adet)
SIĞIR Kültür 57.511
Melez 42.796
Yerli 13.423
SIĞIR TOPLAM 113.730
KOYUN Merinos 255.415
Yerli-Diğer 225.106
KOYUN TOPLAM 480.521
KEÇİ Tiftik 18.158
Kıl 58.184
KEÇİ TOPLAM 76.342
YUMURTA TAVUĞU 661.381
BROİLER SAYISI 7.458.000
ARI (Kovan Sayısı) 11.136
İPEK BÖCEKÇİLİĞİ 266
İlimizde hayvancılık mera hayvancılığından entansif hayvancılığa dönüşmeye başlamış ve kültür ırkı hayvancılık büyük bir gelişme göstermiştir. Sığır yetiştiriciliğinin gelişmesinde suni ve tabi tohumlamanın yanında ithal edilen ineklerle kurulan yeni işletmeler ilimiz sığır ırkının % 85 saf ve melez kültür ırkı olmasını sağlamıştır.

KÜLTÜR:

Eskişehir'in Önemli Tarihi Şahsiyetleri
Yunus Emre:
İnsanları birlik ve beraberliğe çağıran büyük düşünür, halk şairi, gönül adamı Yunus Emre yaklaşık 700 yıl önce Eskişehir'in Mihalıççık İlçesine bağlı Sarıköy'de doğup, burada bir süre yaşamıştır. Şiirleri "Yunus Emre Divanı" nda toplanmıştır. Şiirlerinde ahlak, din, aşk, kardeşlik gibi konuları işlemiştir. Türbesi Sarıköy, yeni adı ile Yunus Emre Beldesindedir.
Nasreddin Hoca:
İnsanları güldürürken düşündüren, düşündürürken güldüren ve onları üzmeden, hakikatı öğretmek için uyarılarda bulunan, fıkralarıyla dünya mizah literatüründe yerini almış olan Nasreddin Hoca, Eskişehir'in Sivrihisar İlçesi Hortu köyünde doğup, burada bir süre yaşamıştır. Doğduğu ev Hortu köyünde yeni adıyla Nasreddin Hoca Beldesindedir
Seyyid Battal Gazi:
Türk-İslam tarihi içerisinde kahramanlığı ile destanlaşarak yerini almış komutan ve asker Seyyid Battal Gazi Malatya'da doğmuş ve ömrünün son zamanlarını Eskişehir'in Seyitgazi İlçesinde geçirerek burada ölmüştür. Türbesi ilçedeki bir tepe üzerindeki külliyede bulunmaktadır.
Şeyh Edebali:
Osmanlı Devleti'nin kurucusu ve Osman Gazi'nin kayınpederi, Ahilik teşkilatının kurucusu ve bilgin Şeyh Edebali, yaklaşık 700 yıl önce Eskişehir'in İtburnu (yeni adı Uludere) köyünde yaşamıştır. Türbesi Bilecik'tedir. Makam türbesi ise Eskişehir'in Odunpazarı semtindedir.
Hızır Bey:
1407 yılında Eskişehir'in Sivrihisar İlçesinde doğmuştur. Sivrihisar kadılığı, medrese müderrisliği yapmış, daha sonra Fatih Sultan Mehmet tarafından İstanbul kadılığına tayin edilmiştir. 1459 yılında ölmüştür.
Sinan Paşa:
Hızır Bey'in oğludur. Sivrihisar kadılığı yapmıştır. 1486 yılında ölmüştür. Mezarı İstanbul Eyüp semtindedir.

" Taklitlerasıllarınıyüceltir. "